ارائه یک مدل هوشمند جهت توسعه نرم افزارهای خودیادگیرنده - مورد مطالعاتی سیستم نرم افزار پزشکی آپاچی

در این تحقیق به طراحی بومی و هوشمند نرم افزار پزشکی آپاچی پرداخته شده است. هوشمندی به این معنا است که نرم افزار قابلیت یادگیری از نتایج پیش بینی های قبلی خود را دارا بوده و نیازمند به روز رسانی دستی نمی باشد. وظیفه نرم افزار آپاچی، پیش بینی مدت زمان بستری بیماران بخش مراقبت های ویژه می باشد. به دلیل کمبود امکانات بخش مراقبت های ویژه در کشور ایران و وجود چند مشکل اساسی در آپاچی، تصمیم بر این شد تا سیستم آپاچی بومی بصورت هوشمند طراحی شود. طراحی هوشمند این سیستم نرم افزاری بر این اساس است که پس از هر دوره زمانی مشخص نرم افزار بصورت خودکار خود را به روز رسانی کرده و با شرایط جدید وفق می دهد. بر این اساس با استفاده از شبکه عصبی، سیستم بومی آپاچی طراحی شد و با داده های بیمارستان نمازی شیراز مورد آموزش قرار گرفت. سپس با داده هایی جدید مورد ارزیابی قرار گرفت. لازم به ذکر است که در این تحقیق از شبکه عصبی پرسپترون چند لایه استفاده شد. بهترین پاسخ از بین آزمایش ها، کارایی بالای 90 درصد بوده است که متعلق به تابع آموزش trainrp می باشد. سپس به منظور بهینه سازی میزان کارایی، عمل هوشمند سازی این سیستم نرم افزاری با استفاده از دو شبکه عصبی انجام گرفت. هر یک از شبکه ها بصورت جداگانه با داده های پایگاه داده آموزش دیده و هر کدام که میزان کارایی بالاتری را دارا باشند، جایگزین شبکه قبلی خواهد شد و به این ترتیب میزان کارایی افزایش خواهد یافت. همچنین مقایسه کارایی بین نسخه بومی با غیر بومی، مشخص کرد کارایی نسخه بومی بسیار بالاتر می باشد.